वाट पाऊले निघालो ..

वाट पाऊले निघालो मागे चाहूल कोणाची?

मागे वळून पाहता उरे झुळूक वाऱ्याची

चालताना उडे धूळ गंध मातीस उरेना

सुटले मन मागे … बंध मनीचे सुटेना

घनराईतून शीळ, काही ओळखीच्या खुणा

सावलीस साथ माझी देह अंतरीचा उणा

चालताना मग काटा कधी रुतेल पायात

वाहे पायातून जीव दाटे आभाळ डोळ्यात

silly again

It's pains like hell, when you loose someone you never had.

Silly thoughts ... again

If you can't move on ... atleast move along ...

आता न होणे प्रेम पुन्हा

आता  न होणे प्रेम पुन्हा

घडणार नाही आता हा गुन्हा

विचार केला हा मनी पक्का अन ..

स्मित तुझेच मनी पुन्हा

विसरावे तुला म्हणून रोज आठवितो

आली जरी आठवण तिला परत पाठवितो

नकळत सारे घडत राहते

वेड हे सारे मी मनी साठवितो

वाटेवरी आता उमगते, वाट न ही परतीची

दाटला अंधार मागे, सांज पुढे सरतेची

चालण्यास न अर्थ, मागे वळणेही व्यर्थ

तरीही ... आस तुझ्या प्रीतीची

flickering hope ...

दिल को अब हमने समझा लिया है

आरजू का दिया जैसे बुझ सा गया है

पता है हमे ये दिल फिर हमसे दगा करेगा

चाहो ना चाहो ये फिर तुम्हे याद करेगा

यादों के चलते दिन ढल जाये लम्हों में लेकिन

शाम को दिल को फिर वाही दर्द सहना पड़ेगा

तेरी पर्छाईयोने हर जगह घेरा है हमे

अंधेरो में भी तेरी यादों ने ढूंढा है हमे

पहले जिस प्यार पे नाज़ करते थे हम

आज उसी दीवानगी ने तोडा है हमे

लम्हा

हर लम्हा जीके एक लम्हा मांगती है जिंदगी

लम्होसेही तो जिंदादिल बनती है जिंदगी

हर एक लम्हा जो धडकनों को छु जाए

हर लम्हा जो दिल की आँखों में समां जाए

हर एक लम्हा जो मेरे होने का एहसास दिलाए

उसी एक लम्हे को जिले जिंदगी

लम्होसेही तो जिंदादिल बनती है जिंदगी

हर लम्हा जो मेरे लिए रुकता है

हर एक लम्हा जो मुझसे ये कहता है

लम्हों के लहरों पे क्यों तनहा बहता है

लम्हा जो बिता फिर न पाएगा जिंदगी

लम्होसेही तो जिंदादिल बनती है जिंदगी

समजूत मनाची

मी विचारतो मनाला नेहमीच असे का घडावे?
तुटणारे स्वप्न रोज मनु तुलाच का पडावे?
      तुलाच आस होती ना नभी मुक्त उडण्याची
      मग आता का भीती पुन्हा उरी परतण्याची
थोडे क्षण उन्हाचे अन फुलासोबत काटा
काही थेंब पावसाचे येती सगळ्यांच्या वाटा
     धीर तुला मान्य नाही अन व्यक्तही तू होत नाही
     भावना अधीर काळजातल्या शब्दही तू होत नाही
एकदाच श्वास रोखून पाहावे तिच्या डोळ्यात
गुज सारे कळावे तिला थांबलेल्या क्षणात